Maravyn
Servulus
Everything is gone, the only thing we have left, is death.
Posts: 35
|
Post by Maravyn on Jun 22, 2006 16:15:31 GMT 1
Maravyn trok een wenkbrauw op. 'De Code? Oh mijn hemel.' Ze leek hier over na te denken. Daarna trok er een charmante glimlach over haar gezicht. 'Ik zal u beloven dat ik niet weg zal lopen. Eens kijken hoe lang ik het vol ga houden.' Vervolgens draaide ze zich naar de bar. 'Waar blijft mijn wijn, alstublieft?' Daarna draaide ze zich weer terug naar Thraïn. 'Dus als ik het goed begrijp, moeten jullie de vrouwen bijna van jullie af sláán.' Vervolgens vroeg ze doodleuk: 'Mag ik ook een poging wagen, of zal ik dat maar laten...'
|
|
|
Post by kipspul on Jun 22, 2006 16:29:18 GMT 1
'Als ze Illiath leuk vinden, slaat hij ze van zich af, en als ze hem niet leuk vinden, dan loopt hij achter hen aan als een mak hondje,' zei Thraïn. 'Ik zei toch dat ze 'm alleen leuk vonden als hij in zijn harnas zat?' Illiath zuchtte. 'En nee, we hoeven de vrouwen niet van ons af te slaan.' Thraïn glimlachte ironisch. 'Je mag best een poging wagen, maar ík ben voorlopig niet geïnteresseerd. Illiath mocht eens wanhopig worden, maar ik...' Illiath zuchtte nog een keer.
|
|
Maravyn
Servulus
Everything is gone, the only thing we have left, is death.
Posts: 35
|
Post by Maravyn on Jun 23, 2006 11:27:57 GMT 1
Maravyn zuchtte. 'Jij kent het woord sarcasme zeker niet. Op dit moment heb ik even geen behoefte aan een relatie, tenzij een zéér geschikte kandidaat zich aanbied.' Haar blik versomberde. 'Als dat al gebeurd, heeft diegene geen interesse...'
--- Te weinig woorden 50 is min. denk er aub aan -- ==> Causa Mortis (BA) Reported
|
|
|
Post by Katara on Jun 23, 2006 15:47:41 GMT 1
Delanya keek Rai'El even wat geërgerd aan omdat hij haar helemaal hiermee naartoe genomen had, en ze nu weer mocht vertrekken. Maar zijn verontschuldigende blik maakte dat Delanya het voor deze keer maar voor lief nam "Dat lijkt me geen probleem. Heb je nog een tijd wanneer je me wilt ontmoeten?" vroeg Delanya vriendelijk, "en o ja, heb je misschien een paard te leen of zoiets dergelijks? Om nou weer helemaal terug te lópen..." Afwachtend keek Delanya Rai'El aan.
|
|
|
Post by Karo on Jun 23, 2006 16:07:57 GMT 1
Rai'El dacht even dat hij een ernstige fout had gemaakt haar zomaar weg te sturen, maar gelukkig scheen ze het niet zó erg te vinden. Even denken, een tijd om te ontmoeten... "Als ik toestemming krijg dan krijg ik die vanavond, dus als we morgen bij vroeg licht kunnen ontmoeten bij de Taverne, bepakt en gezakt, kunnen we gelijk door. Het lijkt me een goed idee." En als hij je het verbiedt, dan kan zij gelijk door naar haar volgende bestemming. Hij slikte en kreeg het koud bij de gedachte dat het fout zou gaan. "Wat betreft een paard, ik heb er drie tot mijn beschikking voor persoonlijk gebruik, voor verschillende doeleinden. Ik heb een reispaard, een toernooipaard en een renpaard. Ik geef jou nu mijn reispaard, dat is voor nu het beste." Rai'El ging naar de stallen en kwam even later terug op een stevig bruin paard, al reeds gezadeld. "Dit is Verdraagzaamheid, rare naam voor een paard, maar toch. Ik vertrouw haar nu aan jou toe," zei hij terwijl hij afstapte. "Rij voorzichtig." In de verte werd zijn naam geroepen. Met een verontschuldigende glimlach draaide hij zich naar Delanya. "Helaas, ik moet echt gaan. Spreken we morgenvroeg af bij de taverne?"
|
|
|
Post by Katara on Jun 23, 2006 16:26:43 GMT 1
"Ja, dat doen we. Dan zie ik je morgen daar!" antwoordde Delanya glimlachend. Ze aaide even over de hals van Verdraagzaamheid. Rai'El had gelijk. Inderdaad een zeer vreemde naam voor een paard, maar het leek een trouw, rustig dier. "Morgen kan je je paard weer mee naar huis nemen," voegde Delanya er aan toe, "ik heb mijn eigen paard in de stallen staan naast de Herberg. Ga nu maar snel, voor ze echt boos worden en er geen kans meer bestaat dat je mee kan." Delanya grinnikte en reed rustig weg. Ze keek nog even achterom en gooide speels een kushandje richting Rai'El. Ze wist heus wel dat ze daarmee enigszins zijn hoofd op hol zou kunnen brengen, maar dat maakte haar niet uit. Door een beetje te flirten zou Rai'El waarschijnlijk zo veel mogelijk moeite doen om met haar mee te kunnen. In een rustig tempo reed Delanya naar de Herberg. Ze was benieuwd wat haar nog allemaal te wachten stond...
|
|
|
Post by Karo on Jun 23, 2006 17:00:15 GMT 1
Voor hem had ze evengoed een steen naar zijn hoofd kunnen gooien, had dezelfde uitwerking gehad. Zijn hoofd duizelde en hij had even moeite met zijn evenwicht. Hij zwaaide haar nog na en liep toen zijn huis in. Of hij nou meemocht of niet, zijn dag kon niet meer stuk. Dacht hij.
"Ben je nu daar eindelijk," grapte zijn edele oom Potrish. "Wat hield je bezig jongen?" Rai'El glimlachte flauwtjes terwijl hij onder een schouderklop van zijn oom naar de eetkamer liep. "Een jonkvrouwe die ik kortgeleden ontmoet heb, oom. Ik zei haar even gedag." "En je gaf haar je paard ook nog. Ik let op hoor, zou jij ook moeten doen. Het lijken allemaal aardige dames maar op een dag pakken ze je paard af." Rai'El lachte. "Eigen ervaring, oom? Geen zorgen, ik let op met wat ik doe. Ik ben bovendien oud genoeg om een dergelijke beslissing te maken." Ze gingen aan tafel zitten. Potrish Magarno was een lange man, die met een kop boven zijn neef uitstak. Hij had zwart, kort haar en een geschoren gezicht. Zijn kleine blauwe ogen flitsten constant heen en weer, hij wilde niets missen van de omgeving. Zelf zei hij graag dat, wegens de korte levensverwachting van een ridder, hij geen moment van zijn leven wilde missen. Hij hield niet van slapen, omdat hij dan niets kon doen. Aan de andere kant had hij het nodig om ook maar íéts te doen, dus dat compenseerde het. Hij had een groot hart naast het hebben van een goed verstand, een mooie combinatie, maar hij had ook een uitzonderlijk grote maag en hield veel van lekker eten. Momenteel was hij de leider van de familie, zijnde de oudere broer van Rai'Els vader, Reyanin, en daarmee de belangrijkste man in de omgeving. Rai'El was vereerd zijn page te zijn, maar ondanks dat hij zijn oom mocht, was hij niet van plan de komende tijd in de buurt te blijven. Na het eten zocht hij zijn oom op in diens werkkamer. "Er is iets waar ik u over wil spreken, oom." "Voor jou maak ik graag tijd, jongen." "Ik ben nu al vier jaar trouw in uw dienst en ik heb u altijd goed gediend," Hij glimlachte. "Gaat dit me geld kosten of gaat het over dat meisje?" Hij bloosde onwillig. Zijn oom was scherp, geen onzin binnen zijn vier muren. "Geen geld oom. Ik vind het alleen jammer dat ik nu negentien ben maar nog steeds thuis zit. U was op uw zestiende al in de strijd voor het goede en op uw achttiende doodde u een trol. En ik? Ik ben hier, in de training. Ik zou graag zo groots willen worden als u." "Je hebt naar verkeerde mensen zitten luisteren. Ik hielp met die trol, meer niet. Luister Rai'El, wat wil je dat ik voor je doe?" "Ik wil er op uit. Ik wil de echte wereld zien en de duisternis helpen bestrijden. Ik voel me hier niet op mijn plaats, ik heb genoeg geleerd om een echte ridder te zijn, dus waarom zou ik dan niet op avontuur gaan?" "Zeker Rai'El, zeker. Ik heb een idee." Rai'El was verbaasd. Zo makkelijk? Dat klopte niet. "Luister eens goed..."
OOC: dit is de laatste post van dit verhaal in de taverne voor nu, er komt een nieuwe thread bij voor deze reis. een ieder die daaraan mee wilt doen moet maar inspringen bij de nieuwe thread. (later)
|
|
|
Post by kipspul on Jun 23, 2006 19:47:47 GMT 1
'Als die persoon geen interesse heeft, biedt hij zich niet aan,' zei Thraïn scherp. Illiath zuchtte nog maar eens een derde keer. 'Zeur,' zei hij tegen Thraïn. Daarna dook hij snel in elkaar en keek zijn meerdere ietwat angstig aan. 'Dat had ik niet moeten zeggen?' vroeg hij. 'Niet heel slim inderdaad.' Thraïn keek Illiath een beetje aarzelend aan. Hij wás een ondergeschikte, maar maakte zich daarbij weer zo ondergeschikt dat Thraïn het niet eens meer dúrfde hem straf te geven. 'Maar ik denk dat ik het maar toe moet staan, omdat ik er toch om lijk te vragen.'
|
|
Maravyn
Servulus
Everything is gone, the only thing we have left, is death.
Posts: 35
|
Post by Maravyn on Jun 26, 2006 10:33:32 GMT 1
Maravyn maakte een vreemd geluid. Nou ja, in ieder geval wisten zij haar humeur weer op te helpen. 'Sorry, dat was een beetje idiote reactie. Ervaringen uit het verleden. Maar goed.' Ze draaide zich halfom naar de bar, maar bedacht zich halverwege, en draaide weer terug, de twee bestuderend. 'Wat doen jullie eigenlijk hier? Een opdracht ofzo?'
|
|
|
Post by kipspul on Jun 26, 2006 10:38:20 GMT 1
'Ik ben hier gewoon om wat te drinken,' zei Thraïn luchtig. 'Ik had dorst, weet je. En ik neem aan dat Illiath voor zichzelf kan spreken.' Illiath mompelde iets en keek naar de vloer. 'Yrina sleepte me mee,' zei hij vrij onverstaanbaar. 'Ik wilde haar liever niet teleurstellen, dus...' Thraïn keek hem beduusd aan. 'Yrina Maleon? En jij gaat alleen maar mee om haar 'niet teleur te stellen'? Mijn god, ik zou wel wat anders doen...' Illiath blies nijdig een pluk van zijn rode haar uit zijn gezicht en draaide zijn rug naar Thraïn toe.
|
|
Maravyn
Servulus
Everything is gone, the only thing we have left, is death.
Posts: 35
|
Post by Maravyn on Jun 27, 2006 14:01:13 GMT 1
'Want,' ging Maravyn onverstoorbaar verder, 'Mijn vader wil me voor een diplomatische kwestie naar Kantika sturen. Ik kan mezelf uitstekend verdedigen, maar wat eventuele begeleiding zou wel prettig zijn, volgens mijn vader. En aangezien jullie misschien zouden kunnen helpen...' Ze keek hen beide vragend aan. 'Mijn vader, of ik kan jullie ervoor betalen, als jullie daarop staan. Of mijn vriendin, Gwéneth. Zij gaat ook mee.'
|
|
|
Post by loesjele on Jun 27, 2006 18:49:50 GMT 1
Nyjo Loraner Thireon stapte de Taveerne binnen. Hij gaf zijn zwaard af aan de wachters, en liep door naar de bar. Onderwijl begroette hij vele mensen, ook mensen die achteraf vroegen aan hun metgezel wie dat nou was, die vrolijke 17 jarige jongen met die vreemde verzameling kleren en dat warrige, roodbruine haar, dat op sommige plekken was vastgebonden met rode en gele touwtjes. "Goedemorgen, mijner heren en dame," zei Nyjo tegen Maravyn, Thrain en Illiath toen hij ze passeerde. Het kon Nyjo niet schelen dat het allang middag was. 's Ochtends zei hij dan ook altijd 'goedenacht'. Hij draaide zich naar de barkeeper. "Goed u weer te zien, mijn beste. Het is weer tijd voor mijn wekelijkse voordracht, Shikyo!" Hij klopte liefkozend op zijn koffer, dat vol was geplakt met allemaal vreemde teksten, zoals 'Ik hou niet van mensen die hun zin nooit af', 'Vandaag geen handtekeningen' en 'Het verschil tussen laf en lof is lef'." Hij deed zijn koffer open en haalde een luit tevoorschijn. "Nou, mijn vriend, zal ik dan maar beginnen?" vroeg hij opgewekt aan Shikyo. "zet maar een biertje voor me klaar wanneer ik klaar ben."
|
|
|
Post by kipspul on Jun 27, 2006 19:58:55 GMT 1
'Hoihoi!' riep Illiath vriendelijk naar Nyjo. Traïn wierp zijn metgezel een duistere blik toe. 'Ken jij die gast ergens van?' vroeg hij. 'Neej, hoezo?' 'Het zou niet goed voor je zijn. Nyjo daar heeft een reputatie.' Thraïn keek geïrriteerd naar de jongen die zijn luit tevoorschijn haalde. 'Wat is er dan mis met hem?' vroeg Illiath. 'Ik bedoel, dat valt toch best mee. Beetje alternatief typje, maar een reputatie?' Thraïn snoof. 'Laat maar. Jij hebt geen idee van de begrippen 'imago' en 'sociaal netwerk'.' Illiath keek hem ietwat beledigd aan, maar haalde toen zijn schouders op en keek wat schuchter naar Maravyn. 'Ga je ook naar de wedstrijden in Silvedrad?' vroeg hij ietwat geforceerd, alsof hij het gesprek in gang móest houden. 'Het is een heel spektakel, elk jaar.'
|
|
|
Post by loesjele on Jun 27, 2006 20:44:18 GMT 1
OOC: hahahaha xD Nyjo ging op een kruk zitten en zette zijn luit op zijn schoot. Hij zwaaide met zijn arm in de lucht, om de aandacht te trekken. "Dames en heren, mag ik uw aandacht? Goed. Elke week kom ik langs in de taveerne, om voor u wat muziek voor te dragen. Dit doe ik nu al een jaar zo, en ik wilde een speciaal nummer voor jullie spelen, over deze bijzondere, veilige en verdomd geze... pardon, ik versprak me... zeer gezellige tent. Eh, herberg. Enneh... Mijn naam is Nyjo Thireon, en dit nummer heet... heet... ehm, eigenlijk heeft het nog geen naam, maar ik draag hem in ieder geval op aan de Taveerne." Nyjo grijnsde even naar Shikyo. Hij begon een langzame en rustige slag van vier majeurakkoorden. "Elke keer dat ik hier weer binnen kom, met mijn lier wordt mijn hart weer vervuld van plezier Men schenkt het beste bier dat men maar krijgen kan, alleen hier pas maar op dat je geen last krijgt... van je niiiiieeer" Nyjo sloeg het laatste akkoord overdreven lang aan, en er klonk enigszins gelach door de zaal. Nyjo boog zich strak over zijn lier, kneep zijn ogen dicht alsof hij iets heel moeilijks ging doen, en begon ineens enorm te raggen, met dezelfde 4 akkoorden in een moordend tempo. "Hier moet je zijn, mensen hier ontmoet je kennissen en de serveersters hier zijn mooi tis hier totaal geen zooi, want jaja hier moet je zijn, mensen Hier ontmoet je alle kennissen En alle serveersters zijn mooi In herberg de Taveeeeerne."Nyjo herhaalde het refrein, maar dan in een normaal tempo, vrolijk en de mensen begonnen mee te zingen. Vooral de mannen zongen luidkeels 'Serveersters hier zijn mooi'. Toen het lied afgelopen was, kwam er daverend applaus. Het lied ging nog door zonder Nyjo's lier, een groepje tipsy mannen probeerden het te zingen maar vergaten steeds meer van de tekst. Nyjo stopte zijn lier in de koffer en pakte het biertje dat Shikyo aan hem gaf (als je het niet erg vind, Causa ; ). Hij dronk het glas in één teug leeg. "hehe, van dat zingen en spelen krijg je dorst."Hij zette het lege glas op de bar neer en ging naast Illiath staan. "Man, ik heb gehoord dat je goed bent in zwaardvechten enzo. Klopt dat? Wel gaaf, alleen lijken die wedstrijden me niet zo." Nyjo grijnsde vrolijk.
|
|
Maravyn
Servulus
Everything is gone, the only thing we have left, is death.
Posts: 35
|
Post by Maravyn on Jun 28, 2006 14:44:15 GMT 1
Maravyn glimlachte koud. 'Ben je doof ofzo, Iliath?Ik ga over een paar dagen weg. Ik heb geen tijd...Ik heb trouwens nog steeds geen antwoord gekregen.' Ze pakte haar wijn van de bar, en nam een beheerste slok. 'Ik vind het goed, als jullie er nog even over na denken, maar dan zou ik dat nog wel graag horen.' Ze glimlachte naar Nyjo. 'Het is inderdaad een heel spektakel, zelfs de wedstrijden. Maar als je dat niet leuk vind, kan je nog rond de markt gaan troubadouren. Een dichter zoals jij zal er zeker wat bij verdienen.'
|
|
|
Post by loesjele on Jun 28, 2006 18:06:32 GMT 1
"uhuh. De wedstrijden zijn wel leuk om naar te kijken. Maar als ik zelf mee zou doen, zou ik eerder mezelf in de rug snijden dan dat ik mijn tegenstander raak." Hij grinnikte om zijn eigen grapje. "Maar welke markt bedoel je, eh.. bedoelt u, lady? Ik ga namelijk regelmatig eropuit met mijn liertje, als ik niet moet werken. En dan ga ik altijd naar de fruitmarkt, hier een paar straten verderop, of ik ga naar de centrale markt op het Forumplein, of ik ga naar de Bezoar. Mij maakt het nooit zoveel uit. Er is overal wel enthousiast publiek!" Nyjo grijnsde nog steeds.
|
|
|
Post by kipspul on Jun 28, 2006 20:53:21 GMT 1
'Bent u doof of zo, vrouwe Maravyn?' vroeg Thraïn minstens even koel terug. 'Het lijkt er namelijk wel op. U hebt Illiath toch horen vertellen dat hij naar Silvedrad ging?' Illiath keek eens naar Thraïn en toen naar Maravyn. 'Hij heeft wel gelijk, weet je,' zei hij aarzelend. 'Ik zou je natuu - u,' hij verslikte zich bijna - 'Ik zou u graag begeleiden, maar ik heb dat toernooi om voor te zorgen. Thraïn doet ook mee en nou ja, dan snapt u vast wel dat we de tijd hebben.' Thraïn keek geërgerd naar Illiath, die een van zijn smekendere en lievere gezichten tegen Maravyn opzette. 'Ik snap niet waarom hij nog steeds geen vriendin heeft, als hij zo naar de meisjes kan kijken,' mompelde hij duister. 'Het zal wel aan de geur van z'n harnas liggen.' 'Dát hoorde ik,' zei Illiath lichtelijk beledigd, maar zonder zijn aandacht - en grote grijsgroene ogen - van Maravyn af te houden.
|
|
Maravyn
Servulus
Everything is gone, the only thing we have left, is death.
Posts: 35
|
Post by Maravyn on Jun 29, 2006 9:04:51 GMT 1
'Hij sprák over Silvedrad, niet over dat hij erheen ging,' antwoorde Maravyn ijskoud. Vervolgens glimlachte ze naar Illiath. 'Ik kan er niet tegen als je zulke ogen tegen me op zet. Misschien kan ik mijn vader ertoe krijgen dat hij de missie uitstelt, dat ik met jullie meegaa naar Silvedrad, en dat jullie me daarna begeleiden naar Kantika.' Ze liet een stilte vallen. Vervolgens wendde ze zich naar Nyjo. 'Er is een markt bij Silvedrad. Dat is bijna altijd bij wedstrijden....'
|
|
|
Post by loesjele on Jun 29, 2006 9:18:40 GMT 1
Nyjo keek haar met een gespeelde schaapachtige blik aan. Ze was best knap, zag hij ineens. "oooh, díe markten. Zeg dat dan." Nyjo grijnsde weer. "Ik ga mee." besloot hij. "Wat is eigenlijk jullie naam? dat weet ik namelijk nog helemaal niet. Mijn naam kennen jullie, want die heb ik net verteld aan de halve zaal hier, maar ik zal toch nog even de beleefdheden in acht nemen. Mijn naam is Nyjo Loraner Thireon. En de uwe?" Nyjo pulkte aan een van de touwtjes in zijn haar. Ze zaten nogal vervelend. Maarja, hij moest ze inhouden, anders kreeg hij die 5 zilverstukken niet van zijn vrienden. Hij moest echt eens ophouden met al die weddenschappen. Nouja, wat kon het kwaad? Nyjo kon het niet schelen wat mensen van hem dachten. Zolang de wereld mooi was en hij nog ademde, was alles in orde.
|
|
|
Post by kipspul on Jun 30, 2006 8:41:14 GMT 1
'Een interessant aanbod voor iemand die ons nauwelijks kent,' zei Thraïn zuinigjes tegen Maravyn. Illiath trok zijn wenkbrauwen op. 'Ze kent míj,' zei hij. 'Hoe veel beter dan je aantal schijnbewegingen en je slechte voetenwerk?' vroeg Thraïn spottend. 'Mijn voetenwerk is niet slecht,' mompelde Illiath onhoorbaar. 'Laat ik het zo stellen, vrouwe Maravyn,' zei Thraïn. 'Ik vind het best als u onder onze begeleiding naar Silvedrad gaat,' - hij grinnikte - 'maar of wij ook onder úw begeleiding naar Kantika gaan, is een tweede zaak.' 'Silvedrad ligt wel een beetje in de richting van Kantika,' zei Illiath hoopvol. Toen draaide hij zich plotseling om en maakte een buiging, maar door een of andere vreemde speling van het lot viel hij niet om, maar zag het er gewoon erg spectaculair en indrukwekkend uit. 'Sorrie Nyjo,' zei hij met een schaapachtige glimlach die nogal afdeed aan het wapperende geheel van mantels, 'Ik was jou helemaal vergeten. Je wilde mijn naam weten?' 'Dat is Illiath en ik ben Thraïn,' zei Thraïn duister van achter Illiaths rug. Illiath fronste. 'Dat kon wel eens waar zijn,' zei hij, duidelijk nog al onder de indruk van zijn eigen grandioze buiging. 'Oh shit. Natuurlijk ben ik Illiath. Illiath Kasonsson. Beetje stomme naam, maar ja, dat krijg je als je grootvader Ka heette.' 'Ka?' vroeg Thraïn. 'Je bedoeld Ka-son-sson? Zoon van de zoon van Ka?' Illiath glimlachte weer schaapachtig en liet een rijtje vrij lange, scheve maar erg witte tanden zien. 'Zo'n beetje.'
|
|