|
Post by Causa Mortis on Jun 18, 2006 17:17:35 GMT 1
[OOC]Kom gewoon langs en begin je Taverne verhalen hier. Ik ben de bar keeper dus ik zal me niet bemoeien met de meeste plots. Regels: Woord min. limiet: 50 (Laag level, voor beginners en luie mensen ) Gewoon de board regels volgen en het mooi houden.[/OOC] Aislinn, Stad der dromen. 4de cyclusShikyo was trots met zijn werk, Hij had een Taverne gemaakt die veilig, neutraal en vriendelijk was. Mensen hielden ervan langs te komen en een biertje of 2 te bestellen, terwijl ze nieuwe vrienden of soms zelfs nieuwe geliefden maakten. Zodat ze de harde buiten wereld even konden vergeten. Hij was vooral tevreden met zijn "Geen Wapens en Magie regel" het hield de bar veilig en onbeschadigt. Er was een enkele keer een man die dacht slim te zijn door langs de deurwaarders te rennen, hij verloor zijn arm, niet door de deurwaarders maar door één van Shikyo's vaste klant. Een van de weinigen die wist van het zwaard onder de bartafel. Het enigste wat de klant tegen de man zei: Klant: "Ik weet dat je het nu een beetje "onhandig" hebt." De hele bar lachte luid "Maar wees iedergeval zo vriendelijk en koop een biertje voordat je vertrekt." De man stond gewoon op en dronk samen met de klant een bier. Dat was het enige moment dat er iemand verwont was in de bar. De bar makkelijk te bereiken vanuit de hele wereld, omdat het zo populair werd dat overal op de planeet magiese Teleporters waren geplaatst die mensen direct naar de bar sturden. Hierdoor werdt de bar ook meteen het centrum van handel en diplomatie. Shikyo werd wakker uit zijn gedachten toen één van zijn klanten om een drankje vroeg.
|
|
|
Post by Karo on Jun 18, 2006 19:18:15 GMT 1
De deur ging open en iemand stapte naar binnen in het gezellige rumoer van de taveerne. Hij gaf zonder mopperen zijn wapens in bewaring bij de deurwaarder en liep naar binnen. Er waren meer manieren iemand te doden, en dan nog, hier was iets dergelijks niet nodig. Hij was niet bepaald lang maar stevig gebouwd, en soms zelfs verward als een tengere dwerg. Zijn haar was kastanjebruin en kortgeknipt, met een baard van drie dagen. Hij droeg een tabbard over een maliënpantser en had een reistas aan een schouderband. Een zorgeloze glimlach tekende zijn gelaat en zijn bruine ogen twinkelden in het diffuse licht. Rai'el Magarno, page van heer Potrish Magarno, ging zitten bij de bar en bestelde een glas melk. (Een glas melk?) "Ja, een glas melk. Ik mag geen alcohol doordeweeks."
|
|
|
Post by Causa Mortis on Jun 18, 2006 20:15:00 GMT 1
Shikyo trok een wenkbrauw omhoog, en draaide zich om voor een glas melk uit de koeling te halen. Achter de bar was een halletje, stonk beetje muffige maar was niet erg onaantrekkelijk. Rechts van het halletje ging een trap naar beneden waar al het eten en drinken gekoelt werd gehouden. Verschijndende exotiese dranken stonden in het rek. Shikyo keek even rond en zag de weergave van een grote bruine kist beschreven met buitenlandse worden. Aardbeien was de gedachte die Shikyo door het hoofd trok. Naar wat enkele secondes zag hij de melk staan. het waren meerdere grote glazen potten vol rijne witte melk. Shikyo pakte het glass en schonk hem vol. Waarna hij weer omdraaide om terug naar boven te vertrekken. Hij liep rustig de trap op en zonder morsen kwam hij terug bij de klant die om het glas vroeg.
Shikyo: "Alstublieft heer, Koude Melk. Dat zijn dan 3 silverlingen alstublieft."
|
|
|
Post by Katara on Jun 18, 2006 20:49:11 GMT 1
Wederom sloeg de deur open en een gemantelde jonge elvin stapte binnen. Ze deed de kap van haar mantel af en sloeg haar vrij korte, blonde haar naar achteren. Haar bruine, amandelvormige ogen keken geïnteresseerd de zaak rond. Delanya wilde de Taverne binnenlopen, maar werd tegengehouden door een wachter. "Uw wapens," gromde hij bits. Delanya trok een dunne wenkbrauw op, maar gaf gewillig haar zwaard en schild af. Daarna liep ze gracieus door, terwijl bij elke stap de lange rok om haar heen golfde. Het korte lijfje liet haar mooi getekende bovenlijf zien toen ze de mantel langzaam uittrok. Met de mantel over haar arm hangend kwam ze bij de bar aan. "Mag ik een glas mangosap?" vroeg Delanya met melodieuze stem aan de barman. Terwijl ze wachtte op haar bestelling keek de bar rond. Ze zag de man met het glas melk zitten en liep naar hem toe. "Gegroet," zei Delanya vriendelijk tegen hem, "komt u vaak hier? Wacht, ik gedraag me nogal onbeleefd. Laat me mijzelf even voorstellen. Delanya Gylun, aangenaam." Delanya stak haar hand naar hem uit en hoopte dat ze niet te vrijpostig over was gekomen.
|
|
|
Post by Karo on Jun 19, 2006 7:01:50 GMT 1
Rai'El knipperde even. De verschijning van deze mooie elf had hem tijdelijk van zijn stuk gebracht. Hij was tijdelijk sprakeloos maar bedacht op tijd dat het best wel stom zou staan als hij daar wat zou gaan zwijmelen. Hij nam de zachte hand in de zijne en hij voelde zijn hart in zijn keel kloppen. Zichzelf forcerend liet hij op het gepaste moment los. "Rai'El, van de Magarno familie. Fijn u te ontmoeten, vrouwe Gylun." Hij ging in een paar seconden alle gespreksonderwerpen af om in ieder geval iets te kunnen zeggen, voor dat er een stilte zou vallen. Hoe oud ben je? Sukkel dat is dus een elf... Ben je getrouwd? Te opdringerig... Wat doe je hier? Te afwerend, maar met een wijziging... "Wat brengt u hier, vrouwe? Bent u op zoek naar iemand of wilde u gewoon wat drinken?"
|
|
|
Post by Causa Mortis on Jun 19, 2006 7:43:32 GMT 1
Causa nam de bestelling van de dame op en gaf het door aan één van zijn serveersters, allemaal gekozen op hun kwaliteiten en hun uiterlijk dus grotendeels zeer knappe dames, de serveerster liep met een natuurlijke gratie naar het halletje achter de bar. Causa nam nog eens zijn bar door kijkend of er ergens serves verwacht werd. Hij zag zijn serveesters tussen de klanten lopen, glimlachend, flirtend en zeer vriendelijk houding. Het was duidelijk dat de klanten zich vermaakten en zich prettig voelden. De zaal was eigenlijk best groot, dit kwam vooral door de konstante uitbreidingen die Shikyo uitbracht. Hij had nu 3 bar tafels verspreid door de zaal en rond de 30 serveersters. Het was altijd druk waardoor de sfeer niets anders was dan een gezellige kroeg. Met zijn 56 kamers op de bovenste verdieping was er altijd genoeg plek. Causa draaide zich om en zag de Serveerster, een mooi elfin genaamt Assaelin, uit het halletje achter de bar vandaan komen, ze overhandigde hem het glas mangosap. Causa draaide naar de Elfin die net binnenwas komen lopen.
"Uw mangosap, alstublieft. Dat is dan 5 Silverlingen alstublieft."
|
|
|
Post by Katara on Jun 19, 2006 16:10:01 GMT 1
Delanya wilde net Rai'El antwoorden, toen haar mangosap geserveerd werd. Ze glimlachte vriendelijk naar barman. "Dank u wel," zei Delanya toen ze het sap in ontvangst nam, "astublieft" er aan toevoegend toen ze hem de silverlingen overhandigde. Daarna wendde ze zich weer tot Rai'El. "Wel heer Magarno," antwoordde Delanya, "ik kwam hier inderdaad voor enig gezelschap. Heeft u er iets op tegen als ik een stoel bijschuif?" Delanya knipperde liefjes met haar ogen, hopend dat ze de man over zou halen. Ze vond het aangenaam om met iemand te kunnen praten. Delanya was al een tijdje op rondreis en niet meer helemaal op de hoogte van de gebeurtenissen in deze buurt.
|
|
|
Post by Karo on Jun 19, 2006 16:59:02 GMT 1
Hij deed zijn best om het ritme van zijn hart onder controle te houden en zei zo cool als hij kon dat wat gezelschap nooit weg was. Hij nam een slok en zette alles weer voor zichzelf op een rijtje. "Ik ben u niet eerder tegengekomen. U komt zeker niet uit de buurt?" Alsof je zo'n schoonheid zou mislopen... "Ik kom hier meerdere dagen in de week, ik woon iets buiten de stad." Het schoot hem te binnen dat hij nog niet had betaald, dus legde hij nog snel even een stel zilverstukken op de toonbank. "Hoelang bent u al in de stad?"
|
|
|
Post by Katara on Jun 19, 2006 17:20:13 GMT 1
Delanya trok een stoel achteruit, ging er gracieus op zitten en schoof aan bij de tafel. "U heeft gelijk," antwoordde Delanya met haar melodieuze stem, "ik kom hier niet uit de buurt. Ik ben geboren in Lyndaia, een elfenstad ver weg van hier, maar ik ben al anderhalf jaar op rondreis. Ik had er genoeg van om thuis te zitten en wilde wat van de wereld zien, ziet u." Terwijl ze praatte, wond Delanya speels een pluk haar om haar vinger. "En toen ik enkele uren geleden langs deze stad reed, besloot ik minstens één rustdag te nemen. Ik ben inmiddels alweer een paar weken onderweg. Nadat ik mijn paard op stal had gezet naast deze herberg, besloot ik een drankje te nuttigen. En vanaf dat moment weet u het, is het niet?" Delanya glimlachte met haar charmante glimlach naar hem en nam een slok van mangosap. "Hopelijk heb ik u niet verveeld met mijn verhaal," zei Delanya daarna wat blozend,"wat brengt u hier, heer Magarno?"
|
|
|
Post by Karo on Jun 19, 2006 17:39:09 GMT 1
Rai'El's hart miste een slag. Ze zou hier morgen misschien al weg zijn. Tenzij... nee, daar mocht hij niet eens aan denken, dat was absurd. Gewoon het spelletje spelen en kijken waar hij kwam. "Verveeld? Geenszins, ik ben verrast dat het zo snel voorbij is." Ik zou uren naar jou kunnen blijven luisteren... "Ik ben gewoon even langsgekomen, toevallig," niks toeval, "ik had een dagje vrij. Ik moet zeggen dat ik u gelijk geef, thuis zitten is vreselijk saai. Er komt een dag dat ik mijn thuis verlaat en ook op avontuur ga. Maar dat duurt nog even. Ik moet mijn opleiding als page afronden en een ridder worden. Mijn familie eer verordert dat." Je bent niets verplicht, Rai'El...
|
|
|
Post by Katara on Jun 19, 2006 17:48:09 GMT 1
Delanya had glimlachend geluisterd naar het verhaal en instemmende geluidjes gemaakt zo nu en dan. "Als uw opleiding afgerond zou zijn en u al een ridder zou zijn, zou ik het geen probleem vinden dat u met mij mee zou reizen. Integendeel, wat gezelschap op mijn reizen zou ik zelfs zeer op prijs stellen. Maar ik wil u niet storen in uw leerproces tot ridder. Ik hoop dat ik u niet aan het twijfelen heb gebracht. Ridder zijn is een zeer nobele professie, moet ik zeggen." Delanya keek Rai'El charmant aan en nam zorgvuldig een slok van haar sap voor ze verderging. "Maar wanneer u hier blijft, zal ik toch binnenkort weer afscheid van u moeten nemen. Ik ben van plan niet langer dan een week in deze stad te blijven, alhoewel het me een erg sfeervolle plek lijkt." Delanya hoopte half om half dat Rai'El zou besluiten met haar mee te reizen. Ze mocht hem wel, en ze reiste al tijden alleen. Daar had ze onderhand ook wel genoeg van.
|
|
|
Post by Karo on Jun 19, 2006 18:19:29 GMT 1
Het duizelde Rai'El voor even. Er is een tussenweg, je moet proiriteiten stellen. Zij blijft hier maximaal een week. Moet genoeg tijd zijn toch? Hoe vaak komt het niet voor in die grote verhalen dat het uiteindelijk toch goedkomt? Weeg je keuze af, je bent je eigen meester. "Een week? Eens even denken. Het zou overgehaast zijn als ik nu beslis, en ik heb dus nog wel tijd. Ik moet toestemming vragen, en een reden verzinnen. Waar was u van plan heen te gaan als volgende? Ik kan erop anticiperen." Rai'El kende zijn oom door en door, hij wist op welke gevoelens hij moest spelen voor toestemming. Eer was de balangrijkste. "Geef me een paar dagen en een bestemming."
|
|
|
Post by Katara on Jun 19, 2006 18:31:47 GMT 1
Delanya keek Karo even nadenkend aan. Ze was in principe van plan geweest niet ook daadwerkelijk een week te blijven... Maar voor reisgezelschap wilde ze wel een uitzondering maken. "Nou, heer Magarno, over de bestemming had ik eerlijk gezegd nog niet echt nagedacht..." Delanya zocht in haar geheugen de kaart die ze helemaal uit haar hoofd had geleerd voordat ze van huis vertrokken was. "Ik denk dat ik na mijn rusttijd naar Kantika ga, de volgende stad als ik de noordwestelijke richting blijf volgen waarin ik nu al een tijd reis. De paar dagen bedenktijd gun ik u, als ik daardoor voor langere tijd in uw gezelschap kan verkeren." Delanya gaf Rai'El een speelse, goed bedoelde knipoog en dronk het restje mangosap uit haar glas.
|
|
|
Post by Karo on Jun 19, 2006 19:04:24 GMT 1
Gezelschap... langere tijd... Goed gedaan Rai'El. Je hebt het voor elkaar. Met een blos op zijn wangen van de knipoog overdacht hij zijn volgende stap. Zijn oom was vandaag niet beschikbaar, vandaar dat Rai'El ook een dag vrij had. Tegen de avond zou hij het pas kunnen vragen. Hij twijfelde niet echt aan het oordeel van zijn oom, maar zijn ouders zouden hun twijfels hebben. Maar dan nog, had Delanya niet hetzelfde gedaan? Die was ook simpelweg weggelopen? Moest hij dan de rest van zijn opleiding binnen doorbrengen? Geen leerschool was beter dan het leven zei men. In de grote verhalen ging het toch ook altijd zo? In ieder geval niet overhaast. Praat vanavond met je oom en alles komt goed. "Ik kan nu nog niet met mijn oom praten, dat kost tijd. De dag is nog lang en we zullen ons maar moeten vermaken tot die tijd." Geen bezwaar, helemaal niet...
|
|
|
Post by Katara on Jun 19, 2006 19:20:25 GMT 1
Ze merkte de blos op en twijfelde plotseling of ze iets te ver was gegaan. Ze had toch nu toe nog niet erg duidelijk gemerkt dat Rai'El 'geïnteresseerd' in haar was, maar het werd wel steeds duidelijker. "Doe maar rustig aan, heer Magarno," antwoordde Delanya, "als het u niet meer kost dan een paar dagen, vind ik het geen probleem. En inderdaad, de dag is nog lang. Als we dan wellicht reisgenoten zouden worden, moeten we elkaar wat beter leren kennen, vind u niet? Noem me in ieder geval maar gewoon Delanya, dat helpt vast al wel. Zeg ook maar 'je' en 'jij', want als je 'u' zegt, klinkt het zo oud." Delanya lachte even zacht en zangerig. "En aangezien u een dag vrij heeft, zou u mij rond kunnen leiden in deze stad? Ik neem aan dat het een zeer prettige manier van kennismaking zou kunnen zijn." Delanya glimlachte onwillekeurig naar hem. Ze vond wel dat hij enige charme had, al wilde ze er eerst weten hoe hij precies was. Eerste indrukken waren nog wel eens bedriegend...
|
|
|
Post by Karo on Jun 19, 2006 20:51:25 GMT 1
Rai'Els hart juichte maar hij hield zijn gezicht normaal. Niet overdrijven. "Dan mag je mij ook wel aanspreken met je en jij, Delanya." Maar al snel maakte verwarring zich van hem meester. Rondleiden? Wat moest hij nou weer laten zien aan een elfenvrouw? Gewoon wat er te zien is, alles dat er een beetje toe doet. Improviseer, pak een terrasje, wandel door het park, zo moeilijk kan dat toch niet zijn... toch? "De stad zelf bestaat grotendeels uit drukke, ongure woonbuurten, maar het centrum, met de wat mooiere gebouwen en de markten, is een plek die het zeker waard is te bezoeken. Boottochtjes langs de rivier zijn ook erg populair, en desnoods kan ik je het landgoed van mijn familie laten zien, daar zijn erg mooie tuinen. Maar, ik laat de keuze aan jou." Jij mag kiezen, al was het alleen maar omdat ik niet weet wat je leuk vindt...
|
|
|
Post by Katara on Jun 20, 2006 13:05:03 GMT 1
Delanya glimlachte haar witte tanden bloot. "Het maakt mij eerlijk gezegd niet erg veel uit waar we als eerste heen gaan, als ik maar een beetje een indruk van deze stad krijgt," antwoordde Delanya, "Ik stel voor dat jij me door de stad leidt en de interessante dingen laat zien. En laat me asjeblieft niet alleen de geweldige dingen zien. Ik wil gewoon de hele stad zien, voor zover dat mogelijk is. Als je me een beetje wegwijs kan maken, kan ik misschien morgen ook zelf wat rondlopen. Aangezien je dan weer naar je training moet, neem ik aan?" Delanya keek even naar haar glas, trachtte de allerlaatste druppels eruit te drinken en wendde zich toen weer tot Rai'El. "En ik zou graag het landgoed van je familie zien," voegde Delanya er glimlachend aan toe, "ik moet toch weten waar mijn eventuele reisgenoot woont, vind je niet?"
|
|
|
Post by kipspul on Jun 20, 2006 14:33:31 GMT 1
OOC: Jullie moeten wel een beetje letten op de namen. Dennis noemt zichzelf nog vrij vaak Causa, en Iris, kijk uit hoe je Rai'El noemt! ;D
De deur ging langzaam aan open. De persoon achter de deur nam de tijd, maar zodra de deur op een smalle kier open was, sloop hij er doorheen. Zachtjes deed hij hem weer dicht. Blond haar viel langs zijn gezicht, zijn grijze ogen waren helder tegen zijn gebruinde gezicht dat haast met een lineaal getekend leek te zijn. Hij keek even helder en onderzoekend de kamer rond, zijn scannende ogen misten niets. Hij was lang, zeker langer dan het gemiddelde, en maakte een sterke en geharde indruk. De wacht bij de deur keek hem eens aan. 'Mijn naam is Thraïn,' zei de man langzaam. 'Thraïn Mylliad. De enige wapens die ik bij me heb zijn mijn verstand en mijn macht.' 'De Mylliads zijn bekend om hun afkeer van wapens,' zei de deurwaarder respectvol, 'Maar ook om hun bekwaamheid met de magie. Hoewel ik niet van uw kracht heb gehoord, heer Thrïan, moet u weten dat ook gebruik van uw magie niet toegestaan is. Streng verboden, om het duidelijker te zeggen.' 'Ik zou nooit een regel breken,' verzekerde Thraïn hem. Ondanks het feit dat hij zelf niet gewapend was droeg hij een leren harnas, met een zware riem en een lange mantel, die versierd waren met zilverborduursel. Het meeste aandacht trok nog één zilveren ring met een saffier er in, aan de wijsvinger van zijn linkerhand. Hij liep naar de bar toe, een beetje alsof hij niet wilde opvallen. Dat lukte hem, mede door zijn niet onaanzienlijke lengte, totaal niet. Diverse mensen keken hem belangstellend aan. Het was een weggevertje dat hij rijk was (of dat zijn ouders rijk waren, want Thraïn was nog jong) en zijn achternaam, Mylliad, gaf aan dat hij in ieder geval dééls Elfs was. 'Een glas water graag,' zei hij tegen de barman. 'Koud, het liefst.' Hij keek eens rond. Zijn blik vond Delanya en hij keek gauw weer weg. Een volle elfse, het straalde gewoonweg van haar af. Naast haar zat een persoon die een soort semi-belangrijke indruk maakte en even later herkende Thraïn hem als Rai'El, een page van Potrisch Magarno - die weer een zakenrelatie van Thräins vader was. Wyland mocht Potrisch wel, maar Thraïn had een feitelijke hekel aan hem en dus negeerde hij Rai'El voorlopig.
|
|
|
Post by Karo on Jun 20, 2006 18:23:14 GMT 1
Rai'El glimlachte, maar die verflauwde even toen hij Thraïn zag binnenkomen. Wat had dat arrogante mannetje hier nou weer te zoeken? Hij hoorde niet te figureren op deze mooie dag. Blijf bij de les, sukkel, glimlach terug voordat je chagarijnig gaat kijken. Hij slaagde erin een flauwe glimlach terug te brengen door de Mylliader weg te denken. De interessante plaatsen? Tot hoever zou die interesse gaan? Er waren meerdere manieren om iets als interessant te beschouwen. Nu glimlachte hij echt weer. "Mijn training? Wat zou een betere training zijn dan op een onbekend avontuur te gaan, een queeste door het echte leven? Ik weet zeker dat mijn oom daarmee instemt." Hij stond op, groette de barman en deed een stap richting de deur, zonder zijn blik los te maken van Delanya. "Er is veel interessants in de stad, het hangt er voornamelijk van af hoe goed je jezelf kan verdedigen. Ben je geïnteresseerd in het nachtleven overdag, dan zijn er de Passages. Voor hen die liever in het licht lopen, zijn er weer andere dingen. Voor de mensen die in zo kort mogelijke tijd alles willen zien, beiden." Hij stak zijn hand naar haar uit. In zijn relaas sleepte hij zichzelf mee. "Kom, de wereld is mooier daarbuiten. Achteraf, als we alles hebben gehad, is er nog mijn thuis om te zien."
|
|
|
Post by Katara on Jun 20, 2006 19:40:49 GMT 1
Delanya had Rai'El even onderzoekend aangekeken toen zijn glimlach wegtrok. Ze merkte snel genoeg dat hij ergens naar keek, dus Delanya draaide haar hoofd onopvallend zo dat ze de bar in keek. Ze merkte de nieuwkomer op, en concludeerde dat dat de reden geweest was van Rai'Els korte afleiding. "Maak je geen zorgen, over mijn verdediging hoef jij je niet druk te maken," beantwoordde Delanya Rai'Els vraag, met een korte knipoog erachteraan. Delanya glimlachte lichtjes toen ze bedacht hoe Rai'El op zou kijken als ze zichzelf zou verdedigen. Ze werd niet voor niets 'De Stille Kracht' genoemd... Al leek ze nog zo aantrekkelijk en lief, deze dame kon stevig van zich afbijten. "Ik kies voor de derde optie," voegde Delanya er daarna aan toe, "ik zou het liefst alles willen zien. Hoe lang het mag duren was al duidelijk, is het niet?" Delanya legde elegant haar hand in die van Rai'El en wachtte tot hij actie zou ondernemen.
|
|